Η ηλεκτρική κιθάρα είναι η κιθάρα που χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνήτες για να μετατρέψει τον ηχητικό παλμό των
ατσάλινων χορδών της σε ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο μπορεί έπειτα να
ενισχυθεί από ένα σύστημα ενισχυτή-ηχείου. Μέσω του ενισχυτή ο ήχος μπορεί να παραμορφωθεί και να του προστεθούν εφέ. Η πλεοψηφία των κιθάρων έχει 6 χορδές, όμως υπάρχουν και επτάχορδες που χρησιμοποιούνται απο κάποιους μουσικούς, κυρίως της τζαζ και της νιού μέταλ (nu metal) μουσικής. Επίσης υπάρχουν και οι δωδεκάχορδες που (με έξι ζεύγη χορδών οι οποίες απέχουν διάστημα μιας οκτάβας) που τις συναντάμε στα είδη του τζανγκλ του ποπ και του ροκ.
Τα ηλεκτρικά εξαρτήματα μιας κοινής ηλεκτρικής κιθάρας και η συνδεσμολογία είναι αρκετά απλά και είναι τα εξής:
- Μαγνήτες (μετατρέπουν το μεταβαλλόμενο μαγνητικό πεδίο που δημιουργείται κατά τον παλμό της χορδής, σε ένα ασθενές ηλεκτρικό σήμα)
- Ποτενσιόμετρο έντασης (ρυθμίζει την ένταση του σήματος που θα φτάσει από τους μαγνήτες στην έξοδο, από μηδέν μέχρι όλο)
- Ποτενσιόμετρο τόνου (ρυθμίζει τα πρίμα, από λίγα μέχρι όλα. Δεν παρέχει καμμία ενίσχυση, απλά μειώνοντας τα πρίμα (υψηλές συχνότητες), υπερισχύουν τα μπάσα (χαμηλές συχνότητες))
- Επιλογέας (επιλέγει από ποιόν/ποιούς μαγνήτη/ες θα πάρουμε το ηλεκτρικό σήμα)
- Βύσμα (ένα απλό μονοφωνικό βύσμα, ως έξοδος προς τον ενισχυτή)
- Πυκνωτής (βρίσκεται κολλημένος πάνω στο ποτενσιόμετρο τόνου και λειτουργεί σε συνδυασμό με αυτό, ως ένα υποτυπώδες φίλτρο αποκοπής συχνοτήτων)
Παραπομπές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου